ارزش آفرینی در سیستم های اجتماعی-فناورانه: شکل گیری سازمان های یادگیرنده و نوآور

آنچه مد نظر این پژوهش قرار گرفته، ارائه تصویر بزرگتر از مدل ارتباطی ارزش آفرینی و پیکربندی مناسبی برای طراحی آن، با توجه به تغییر روابط و منابع شبکه ی ارزش امروزی است. جهانی شدن، مجازی شدن، شکل گیری زنجیره تامین توزیع شده و غیر یکپارچه، سیستمیک شدن مسائل و اهمیت پرداختن به بعد اجتماعی در مباحث مرتبط با ارزش آفرینی در "تجارت الکترونیک" از جمله مسائل امروزند. همچنین نوآوری ضرورت ارزش آفرینی عصر حاضر است. توجه به این عوامل، طراحی یک دســــتگاه نظری ارزش آفرینی نوآورانه را الزام آور می کند. از سوی دیگر پیچیدگی روز افزون نحوه مواجهه با مسائل مرتبط با این موضوع که شامل نیاز به ارائه راهکارهای سیستمیک، لزوم بهره گیری از خرد جمعی و همچنین مشارکت و همکاری تعداد زیادی از ذینفعان از دیسیپلین های مختلف ذیل یک مسئله می باشد، نشانگر ویژگی های ارزش آفرینی نوآورانه در شرایط کنونی است. بدین ترتیب، این پژوهش مفاهیمی را مدنظـر قرار می دهد که به واسطه آنها بتواند مسیر دستیابی به دستگاه ارزش-آفرینی نوآورانه را هموار سازد. برای این منظور آینده نگاری، به عنوان تصویرگر و نمودی از ارزش-آفرینی نوآورانه مطرح گشته است. زیرا تحقق عناصر حیاتی آینده نگاری، زمین مناسب توسعه و مدیریت سیستم های نوآورانه را در عمل، فراهم می آورد. از این رو برای تحقق آن، از میان سیستم های نوآوری موجود، از چهارچوب سیستم های اجتماعی- فناورانه استمداد شده و تلاش گردیده با برقراری ارتباطی روشمند میان خلاقیت اجتماعی و طراحی عقلانیت جمعی، عناصر دستگاه ارزش آفرینی فوق-الذکر، بر آن استوار شود. در نهایت یک سیستم پویا و مشارکت هدایت شده فراهم می آید که در محیط دموکراتیک حاصـــل از آن، سازمان های یادگیرنده و نوآور شکل می گیرند.